Karolek Olszyński – młody, zdesperowany, karmiony białym serkiem, (dlatego zdesperowany) człowiek, mający problem z pewnym szpitalem, z pewną szpadą i pewną parą w sile wieku.
Zbyszek - naczelny inżynier pracowni, czujący się odpowiedzialny za szpital Karolka, wieści o promieniowaniu, oraz wielka płytę, wchodzący w układy z pewnym dzielnicowym a także prezentujący osobiste poglądy na łowienie dzików.
Dama w sile wieku – kobieta inteligentna, zmęczona nieco powątpiewaniami swego partnera, acz ulegająca im zapewne z przyzwyczajenia i dla świętego spokoju. W tej roli niewątpliwie Autorka dzieła.
Pan tej samej generacji – partner życiowy (ówczesny) owej damy, człowiek zgorzkniały, nauczony przez życie doświadczeniem w sprawach produktów spożywczych mający wielka wiedze w sprawie polowania na dziki.
Lesio Kubajek – postać zbyt barwna, aby ją scharakteryzować w kilku słowach, najkrócej rzecz ujmując: ofiara dzików, Barbary i lassa.
kuzyn na Antypodach – postać bliżej nieznana, wiadomo jedynie, iż był kuzynem Lesia.
Barbara – bóstwo pracowni, obdarzone piorunującą urodą, takimż charakterem i takąż inteligencją.
Włodek - elektryk pracowni, hipochondryk i maruda, uwielbiający cierpieć za miliony, posiadający jednak nader cenna kuzynkę.
Janusz – młody i niezdeprawowany człowiek, mający problemy z pewnym pismem od inwestora, pełny pomysłów i inwencji, szczególnie w kwestii palników wszelakich, oraz połowu na dzików, nie przepada za pawiami.
Stefan - instalator sanitarny pracowni, niemający kompletnie zaufania do Lesia oraz do absolwentów SGGW.
Człowiek od białaczki - ofiara Ursynowa.
Łysy biurokrata określany także mianem nadęte mzimu, typ stojący na przeszkodzie pracowni.
Hipcio - kierownik pracowni, człowiek wielkiego serca, acz niewtajemniczany w tajne sprawy pracowni właśnie z powodu tegoż (wielkiego serca).
Hydraulik – informator Lesia w sprawach płytek PCV.
Użytkownik – synek mandaryna od willi, tarzający się w rozpuście w hucznym towarzystwie, acz nie zawsze.
Tow. Głuch – głupi truteń
Dzielnicowy – młody porucznik, mający idealistyczne poglądy, ale na tyle rozsądku, żeby zachować je dla siebie, chcący jednak przyczynić się w słusznej sprawie chociażby w sprawach ogrodzeń, bądź łosi.
Cioteczna szwagierka – krewna ze skomplikowanym powiązaniem żony Lesia, posiadająca z racji pracy dzieło rzadko spotykane o przerażającej i niezrozumiałej dla większości obywateli treści.
Kierownik administracyjny szpitala onkologicznego – życzliwy i zainteresowany sprawą pewnego ogrodzenia, chcący Zespołowi nieba przychylić.
1 lekarz dr Romanowski – pomocnik równie użyteczny z tegoż szpitala.
2 lekarz dr Marczak (Tadzio) – jw.
Pan Waldek – kierowca syna mandaryna, mało zorientowany w niektórych miastach naszego pięknego kraju.
Laborant - rodzony siostrzeniec kierownika administracyjnego szpitala, wyciągnięty z domowych pieleszy o bestialskiej porze porannej w celach mrożących krew w żyłach.
Łoś vel łosoś – ofiara syna mandaryna a zarazem łup Zespołu.
Garbarz – osobnik mały i kudłaty, poniekąd z łosiem, ofiara napadu Zespołu i takaż jego ofiara.
Kierowca trolejbusu – ofiara łosia.
Inwestor – występuje tylko w charakterze pisma.
Kasieńka - żona Lesia.
Dziecko - potomek ciotecznej szwagierki, przyczyna zgryzoty Lesia na tle pewnej książki.
Kuzynka Włodka – cudowna istota, w przyszłości hodowca królików oraz dostawczyni świeżych wiktuałów wiejskich rodzinom i samemu zdesperowanemu Zespołowi.
Właścicielka pawi – osoba przyprawiająca o podejrzenie delirium tramens Lesia i Janusza.
Pani magister po SGGW – osoba dość niezrównoważona, hodująca konie oraz monogamiczne kury.
Heniuś - osobnik pod smarem naprawiający samochód.
Lekarz Filipowski – lekarz psychiatrii lecący do Kansas, ofiara naczelnego inżyniera, a następnie Karolka.
Syn tegoż – osobnik prowadzący samochód, żywo zainteresowany rozmową swojego ojca z Karolkiem.
Ryczący bawół – antypatyczny i nadęty osobnik.
Kapitan milicji - człowiek zdegustowany czynem Zespołu i starający się - acz z niechęcią - ów czyn zamaskować.
Sierżant Antek – jw.
Orzecznik Orzechowski – sympatyczna postać, szczególnie udatnie wyraża swoje poglądy w sprawach potknięcia wroga.
Upiór dzienny - człowiek w żółtych gaciach, zwiastun koszmarnych wieści dla zespołu, a jednocześnie rzeźnik z Mławy.
Dzik – przedmiot polowań Zespołu.
Leśniczy - postać na szczęście nieobecna, acz wspomniana.
Autor spisu: Dzierżka