poniedziałek, 5 maja 2008

DZIKIE BIAŁKO

Karolek Olszyński – młody, zdesperowany, karmiony białym serkiem, (dlatego zdesperowany) człowiek, mający problem z pewnym szpitalem, z pewną szpadą i pewną parą w sile wieku.

Zbyszek - naczelny inżynier pracowni, czujący się odpowiedzialny za szpital Karolka, wieści o promieniowaniu, oraz wielka płytę, wchodzący w układy z pewnym dzielnicowym a także prezentujący osobiste poglądy na łowienie dzików.

Dama w sile wieku – kobieta inteligentna, zmęczona nieco powątpiewaniami swego partnera, acz ulegająca im zapewne z przyzwyczajenia i dla świętego spokoju. W tej roli niewątpliwie Autorka dzieła.

Pan tej samej generacji – partner życiowy (ówczesny) owej damy, człowiek zgorzkniały, nauczony przez życie doświadczeniem w sprawach produktów spożywczych mający wielka wiedze w sprawie polowania na dziki.

Lesio Kubajek – postać zbyt barwna, aby ją scharakteryzować w kilku słowach, najkrócej rzecz ujmując: ofiara dzików, Barbary i lassa.

kuzyn na Antypodach – postać bliżej nieznana, wiadomo jedynie, iż był kuzynem Lesia.

Barbara – bóstwo pracowni, obdarzone piorunującą urodą, takimż charakterem i takąż inteligencją.

Włodek - elektryk pracowni, hipochondryk i maruda, uwielbiający cierpieć za miliony, posiadający jednak nader cenna kuzynkę.

Janusz – młody i niezdeprawowany człowiek, mający problemy z pewnym pismem od inwestora, pełny pomysłów i inwencji, szczególnie w kwestii palników wszelakich, oraz połowu na dzików, nie przepada za pawiami.

Stefan - instalator sanitarny pracowni, niemający kompletnie zaufania do Lesia oraz do absolwentów SGGW.

Człowiek od białaczki - ofiara Ursynowa.

Łysy biurokrata określany także mianem nadęte mzimu, typ stojący na przeszkodzie pracowni.

Hipcio - kierownik pracowni, człowiek wielkiego serca, acz niewtajemniczany w tajne sprawy pracowni właśnie z powodu tegoż (wielkiego serca).

Hydraulik – informator Lesia w sprawach płytek PCV.

Użytkownik – synek mandaryna od willi, tarzający się w rozpuście w hucznym towarzystwie, acz nie zawsze.

Tow. Głuch – głupi truteń

Dzielnicowy – młody porucznik, mający idealistyczne poglądy, ale na tyle rozsądku, żeby zachować je dla siebie, chcący jednak przyczynić się w słusznej sprawie chociażby w sprawach ogrodzeń, bądź łosi.

Cioteczna szwagierka – krewna ze skomplikowanym powiązaniem żony Lesia, posiadająca z racji pracy dzieło rzadko spotykane o przerażającej i niezrozumiałej dla większości obywateli treści.

Kierownik administracyjny szpitala onkologicznego – życzliwy i zainteresowany sprawą pewnego ogrodzenia, chcący Zespołowi nieba przychylić.

1 lekarz dr Romanowski – pomocnik równie użyteczny z tegoż szpitala.

2 lekarz dr Marczak (Tadzio) – jw.

Pan Waldek – kierowca syna mandaryna, mało zorientowany w niektórych miastach naszego pięknego kraju.

Laborant - rodzony siostrzeniec kierownika administracyjnego szpitala, wyciągnięty z domowych pieleszy o bestialskiej porze porannej w celach mrożących krew w żyłach.

Łoś vel łosoś – ofiara syna mandaryna a zarazem łup Zespołu.

Garbarz – osobnik mały i kudłaty, poniekąd z łosiem, ofiara napadu Zespołu i takaż jego ofiara.

Kierowca trolejbusu – ofiara łosia.

Inwestor – występuje tylko w charakterze pisma.

Kasieńka - żona Lesia.

Dziecko - potomek ciotecznej szwagierki, przyczyna zgryzoty Lesia na tle pewnej książki.

Kuzynka Włodka – cudowna istota, w przyszłości hodowca królików oraz dostawczyni świeżych wiktuałów wiejskich rodzinom i samemu zdesperowanemu Zespołowi.

Właścicielka pawi – osoba przyprawiająca o podejrzenie delirium tramens Lesia i Janusza.

Pani magister po SGGW – osoba dość niezrównoważona, hodująca konie oraz monogamiczne kury.

Heniuś - osobnik pod smarem naprawiający samochód.

Lekarz Filipowski – lekarz psychiatrii lecący do Kansas, ofiara naczelnego inżyniera, a następnie Karolka.

Syn tegoż – osobnik prowadzący samochód, żywo zainteresowany rozmową swojego ojca z Karolkiem.

Ryczący bawół – antypatyczny i nadęty osobnik.

Kapitan milicji - człowiek zdegustowany czynem Zespołu i starający się - acz z niechęcią - ów czyn zamaskować.

Sierżant Antek – jw.

Orzecznik Orzechowski – sympatyczna postać, szczególnie udatnie wyraża swoje poglądy w sprawach potknięcia wroga.

Upiór dzienny - człowiek w żółtych gaciach, zwiastun koszmarnych wieści dla zespołu, a jednocześnie rzeźnik z Mławy.

Dzik – przedmiot polowań Zespołu.

Leśniczy - postać na szczęście nieobecna, acz wspomniana.

Autor spisu: Dzierżka

Szukaj na tym blogu